dag 11 - Epupa falls?

18 september 2015 - Rehoboth, Namibië

De camsite in Opuwe stelde niet veel voor. Kleine plaatsen, rommelig en geen eigen sanitair. Maar misschien zijn we wel een beetje verwend door alle mooie campsites waar we al zijn geweest. En van alle gemakken voorzien. Onze laadruimte wordt in beslag genomen door een groot pak closetrollen waar we nu al ruim een week mee rondrijden. volstrekt onnodig want alles is overal aanwezig.

Opuwo is het centrum van de Himacultuur. Druk en rommelig zoals een Afrikaanse plaats er uit hoort te zien. Bij aankomst, gisteren, hadden we al gezien dat iedereen van alles aan je wil verkopen en dat ze daarbij behoorlijk opdringerig waren. Peter was op het lumineuze idee gekomen om zodra we bij de winkels waren allemaal een armbandje te kopen om van het gezeur af te zijn. Dat pakte echter anders uit. Zodra Ton en El belangstelling toonden voor de armbandjes werden ze letterlijk besprongen door misschien wel 10 vrouwen met allemaal dezelfde armbandjes. Ze gingen zover dat de bandjes al om hun polsen werden geduwd nog voor er iets uitgekozen of betaald was. Ton en El kregen het helemaal benauwd, drukten wat geld in een of andere hand en vluchtten vervolgens de supermarkt in. Het gevolg is wel dat Peet en ik nu nog altijd geen armbandje hebben.

Inkopen gedaan en de auto laten wassen. Het blijkt dat we een witte auto hebben en niet een roodbruine. De rit naar Epupa Falls was vooral stoffig. Het heeft hier al 3 jaar niet meer geregend. Bij een lunchstop langs de weg. Stopte achter ons een auto met 4 Nederlanders die ook op weg waren naar Epupa. Zij maakten zich zorgen over een waarschuwingslampje op het dashboard. Wij wisten ook niet wat dat betekende maar het leek niet iets ernstigs te zijn dus gewoon verder rijden. Het was in ieder geval geruststellend voor ze dat wij achter ze reden en in geval van nood konden helpen. Dat bleek niet nodig want een tijdje later zagen we ze weer. Ze hadden de verhuurder gebeld en het bleek iets met het ABS systeem te zijn. Niet belangrijk dus.

Intussen waren 5 nieuwsgierige Himba jongetjes vanuit een nabijgelegen dorpje naar ons toegekomen. We hebben een foto van ze genomen en ze getrakteerd op een groene appel (die ze geloof ik niet zo lekker vonden), een fles water, een beker sinas en twee zakjes met nootjes om onder elkaar te verdelen.

Puur ontwikkelingswerk dus. Verderop zijn we ook nog naar een schooltje geweest. Langs de weg stond een bord. We werden daar hartelijk ontvangen door twee alleraardigst Hereromeisjes die erg goed Engels spraken, rondgeleid. Er waren helaas geen lessen want het weekend was begonnen.

Bij aankomst op de camping kregen we een prachtig plekje toegewezen pal aan de Kunenerivier en onder de palmen. Morgen een rustdag, beetje zwemmen, lezen en een wandeling naar de watervallen.

Zondag weer verder en dan willen we onderweg een Himbadorp bezoeken.

Epupa Waterval

1 Reactie

  1. Alida van de Breevaart:
    19 september 2015
    Zo waardeer je de volgende plek des te meer, dat is het voordeel van rondtrekken.